Πήγα στο αύριο με βάρκα...μια ελπίδα! Μα η θάλασσα ήταν βαθιά και το κουπί βαρύ.... Σαν σήκωσα τα μάτια μου το μπλε γαλάζιο του ουρανού και το ποιητικό νερό της θάλασσας.....μου θύμισαν την κούραση που σήκωνε η ψυχή.... τόση θεέ μου κούραση που αποστασα και δε μπορώ! Αγαπημένη μου ζωή κάνε κουράγιο...... πάντα στο αύριο κρύβεται μια ελπίδα έστω και λογοτεχνική.. δημιουργία ενός νέου αύριο και ενός θεού που πάντοτε χαρίζει!!!!!!!..... καλό σας βράδυ φίλοι μου.....η δημιουργός Αναστασία Καββαδία
Δύναμη!!!🌹🌹🌹 Όπως αναφέρεις.... το αύριο θα έρθει πιο ελπιδοφόρο..... γιατί υπάρχει δύναμη στην σκέψη όσων ξεπεράσαμε κι ακόμα είμαστε εδώ.... βράχοι σημαδεμένοι από τα χαστούκια των κυμάτων αλλά εκεί.....