Ποτάμι το Ασήμι σου.....

Τα χείλη και τα μάτια τα γλυκά σου...

μελένιος χείμαρρος μες στη νυχτιά!

Μεγαλοσύνη γιόμισες απ΄ τη χαρά σου

πετράδια πλημμύρισες και τη καρδιά!

Ποτάμι το Ασήμι Σου Σελήνη,

τα ολομέταξα κατάβρεξες μαλλιά,

τα έλουσες σε σένα όλο χάρη

και μοίρασες σε κείνη τον έρωτα, την ομορφιά!!

Αναστασία Καββαδία